Trudy Prins over nieuwe cao: 'De medewerker staat op één'
Vijf vragen over het onderhandelaarsakkoord voor de nieuwe cao VVT
Trudy Prins over nieuwe cao: 'De medewerker staat op één' keyvisual
Vakbonden en werkgevers bereikten een akkoord voor een nieuwe cao voor de vvt-sector. Het onderhandelaarsakkoord bevat een compleet nieuwe tekst en afspraken over zeggenschap en invloed van medewerkers, loonsverhoging, reiskosten en nog veel meer. Leden van ActiZ stemmen deze week over het akkoord. Trudy Prins (bestuurder zorgorganisatie De Rijnhoven) leidde namens ActiZ de onderhandelingsdelegatie. We leggen haar vijf vragen voor.
Waarom ben je blij met het resultaat van het onderhandelaarsakkoord voor een nieuwe cao?
'Ik ben er blij mee omdat er een hele nieuwe cao tekst ligt. Een tekst die voor iedereen begrijpelijk is, zonder dat er een jurist nodig is om die uit te leggen. Dat is op zichzelf al vernieuwend. Maar ik ben ook erg blij dat de balans in de cao verandert. Door de krapte op de arbeidsmarkt is de positie van werknemers sterker, dus dat moet volgens mij ook het uitgangspunt zijn van een cao. Niet een werkgever, maar de medewerker staat op één.'
Was het moeilijk om tot een akkoord te komen?
'Er is lang gesproken, al was er snel overeenstemming over de richting. ActiZ nam het initiatief en zei: ‘We gaan een nieuwe tekst schrijven’. Het is moedig van de vakbonden om dat te laten gebeuren en af te wachten wat er zou komen. Dat we het vertrouwen kregen dat er iets positiefs uit zou komen. Uiteraard is daarna nog eindeloos doorgesproken en is er geschaafd aan teksten en vonden er discussies plaats over het loonbod. Maar het vertrouwen was er dat we tot een resultaat zouden komen. Voor iedereen is het belangrijk dat er een nieuwe cao komt. Ik proefde zowel bij werkgevers als bij vakbonden die gedeeld gevoelde verantwoordelijkheid.'
Op welke afspraken ben je bijzonder trots?
'Het meest trots ben ik op de afspraken waardoor medewerkers verdergaand in regie komen over hun eigen arbeidsomstandigheden. Werknemers mogen geen speelbal zijn, moeten niet in een wachtstand hoeven staan, maar moeten zelf betrokken kunnen zijn bij de indeling en organisatie van hun eigen werk. In dit onderhandelaarsakkoord hebben we hiervoor zaken kunnen regelen.'
'De cao biedt bijvoorbeeld handvatten om goede roosters te kunnen maken en biedt mogelijkheden om diensten op elkaar aan te laten sluiten, gebroken diensten te voorkomen. Een ‘no show’ van een cliënt of patiënt is voor rekening van de werkgever, dat moet niet ten koste gaan van werknemers die daar immers ook weinig aan kunnen doen. Ook hebben we afspraken gemaakt om de ingelegde tijd die medewerkers sparen in de Landingsbaan (in aanloop naar het pensioen) of het BalansBudget (voor verlof) mee te kunnen laten groeien, rendement te kunnen geven.'
Er is een loonsverhoging afgesproken, maar tegelijkertijd heeft ook ActiZ gepleit voor meer loonruimte van het kabinet en reële tarieven van financiers van zorg om de salarissen te kunnen verbeteren. Is dat dan niet meer nodig?
'Het onderhandelaarsakkoord stelt een cao voor 2 jaar voor. Met daarin loonsverhoging voor iedereen en specifiek voor de mensen in salarisschalen tot en met FWG 65. Met terugwerkende kracht vanaf 1 maart 2022 voor alle medewerkers in de VVT 2% en voor medewerkers in de functiegroepen 25 t/m 65 verhoging met iets meer dan 3%. En in 2023 voor alle medewerkers in alle loonschalen nog eens met 3%. Doordat de Overheidsbijdrage in de Arbeidskostenontwikkeling (OVA) iets groeit, konden we deze loonsverhoging bieden. Tegelijkertijd weten we dat we hiermee het gat in salaris tussen middengroepen in onze sector en mensen met een vergelijkbare achtergrond die werken in de publieke of commerciële sector, niet dichten. En dat blijft wel belangrijk willen we als sector aantrekkelijk blijven om in te gaan werken. Hier is extra geld van het Rijk voor nodig. De 675 miljoen euro van het vorige kabinet was daarvoor slechts een eerste stap.'
'Ik raad ook de financiers van de zorg aan om het Onderhandelaarsakkoord te lezen. De regie komt meer bij werknemers te liggen, ze kunnen en mogen nee zeggen tegen voorstellen voor roosters of verschoven diensten. En dat kan betekenen dat ook zorgorganisaties vaker nee moeten verkopen. Wat gaat dat betekenen voor de zorgplicht van zorgverzekeraars en zorgkantoren? En hoe kunnen die daarop inspelen in hun lopende en komende contracten met zorgorganisaties? Er ligt een grote gedeelde verantwoordelijkheid in het vormgeven van goed werkgeverschap en de zorg voor ouderen en chronisch zieken bij onder meer zorgorganisaties, zorgverzekeraars, zorgkantoren en zorgprofessionals. We hebben elkaar nodig om ouderen en chronisch zieken passende ondersteuning en zorg te bieden.'
Wat adviseer je ActiZ-leden die het onderhandelaarsakkoord lezen en er straks over moeten stemmen?
'Sta voordat je begint met lezen stil bij de situatie waarin je als bestuurder het werk organiseert. Niet alleen binnen je eigen organisatie, maar ook wat de maatschappelijke impact van de vergrijzing op de zorgvraag en de brede arbeidsmarkt is. Begrijp je de bedoeling van de afspraken? Oriënteer je op de gedachte dat het mandaat van de onderhandelingsdelegatie niet naar letter, maar zeker naar de geest is uitgevoerd. En als je vragen hebt, zoek contact met ActiZ en laat je informeren om je oordeel te vormen. Mijn tip: Laat het eens lezen aan medewerkers. Wat vinden zij er van? Hoe staan jullie er samen in? Uiteindelijk moeten we als werkgevers en werknemers samen aan de bak om ons hard te maken voor dit prachtige vak en mooie werk.’