Directeur van Interzorg, Marloes Martens, vertelt: ‘Het initiatief om te starten met deze pilot integrale zorg kwam vanuit de zorgprofessionals zelf. Zij zien vanuit de praktijk wat wenselijk is voor een cliënt. De insteek is geweest om mensen langer thuis te laten wonen en met vaste gezichten te werken. Vanuit Interzorg kijken we vanuit het perspectief van de cliënt waar behoefte aan is en wat de wensen zijn. Hierbij staat centraal dat mensen langer thuis kunnen blijven wonen in hun eigen vertrouwde omgeving en dat kwaliteit van leven goed is. De complexiteit in de thuissituatie neemt toe. Mensen worden ouder, en de zorg kan daardoor ook complexer worden. Het is daarom belangrijk om verbinding te zoeken tussen wijkverpleging en het sociaal domein.

‘Er is één medewerker verantwoordelijk voor zowel huishoudelijke hulp, persoonlijke begeleiding en verzorging van een cliënt. Dit leidt tot meer vaste gezichten en dat geeft rust voor de cliënt. Voorheen boden we diverse diensten aan, zoals huishoudelijke verzorging, individuele begeleiding, dagbesteding, persoonlijke verzorging en verpleging. Dit werd afgeleid vanuit de financiering. De doelgroep waarvoor we deze vorm van overbruggingszorg aanbieden vraagt juist om een benadering op maat. Vertrouwen en veiligheid is een must. We willen graag dat cliënten hun vaardigheden zoveel mogelijk behouden en dat ze gelukkig en tevreden zijn. 

Deze integrale zorg is maatwerk en kan voor iedere cliënt en mantelzorger anders worden ingevuld. Positieve gezondheid is het uitgangspunt. Vervolgens bekijken we, samen met het netwerk rondom de cliënt, welke vorm van zorg passend is bij de situatie. We stellen een integraal plan op en zetten de best passende (zorg)professional in.
De financiering voor integrale zorg verloopt vanuit de Wet Langdurige Zorg (WLZ). De ervaringen van zowel medewerkers als cliënten bleken positief, daarom blijft Interzorg deze vorm van zorg aanbieden.’ 

Casemanager dementie Marjon Wegman vertelt:’ Deze integrale zorg is vooral ingezet bij cliënten met dementie. Deze cliënten zijn vaak zorg mijdend. Op deze manier kan je insteken op huishoudelijke verzorging, dat uiteindelijk overloopt in persoonlijke verzorging. Op deze manier bouwen we vertrouwen op bij de cliënt. Je start bijvoorbeeld met huishoudelijke hulp, vervolgens loopt dit over in het begeleiden van activiteiten zoals koken, boodschappen doen of samen een spelletje doen. De cliënt voelt zich hierdoor beter, omdat hij weer meer zelf kan. Als de zorgmedewerker het vertrouwen heeft opgebouwd is de stap naar persoonlijke zorg makkelijker te maken. Uiteraard blijven we tijdens dit proces voortdurend in gesprek met het netwerk rondom de cliënt. Deze manier van zorg vermindert het aantal gezichten dat een cliënt op een dag ziet. De cliënt voelt zich hierdoor veilig en vertrouwd.’

‘We zijn deze pilot begonnen met het op de hoogte brengen van de verwijzers: de zorgprofessionals rondom de cliënt. Bij cliënten met dementie zijn dit bijvoorbeeld een wijkverpleegkundige en casemanager dementie. Deze professionals kunnen inschatten of integrale zorg passend is bij de cliënt’, aldus Wegman. Martens vult aan: ‘Voor deze pilot hebben we het financiële plaatje en de randvoorwaarden in eerste instantie losgelaten, om het niet complex te maken. We zijn het gewoon gaan proberen, dat was wel even spannend. We hebben per wijkteam gekeken of er ruimte was om integrale zorg in te zetten. Het is belangrijk dat medewerkers gemotiveerd zijn om deze vorm van zorg te verlenen. Het vraagt creativiteit van je. Naast zorg ben je ook bezig met het welbevinden van een cliënt en huishoudelijke taken. Het moet bij je passen en dat verschilt per medewerker.’

‘De kwetsbaarheid die het met zich meebrengt’, stelt Wegman. ‘Heb je voldoende personeel om zorgcontinuïteit te bieden? Want je hebt uiteraard te maken met verzuim en verlof. De tijd die een medewerker met een cliënt doorbrengt is relatief langer dan bij normale routes. Als een medewerker uitvalt betekent dit meteen dat een cliënt meerdere uren zorg mist. Daarnaast valt er een groter gat in de route als een cliënt bijvoorbeeld verhuist naar een verpleeghuis. Op zo’n moment wordt veel flexibiliteit verwacht van werknemer en werkgever. Deze integrale zorg wordt momenteel in vier wijkteams van Interzorg ingezet. Het is uiteindelijk de bedoeling om het in alle teams in te zetten.’

Voorzitter cliëntenraad Marjo Karsmakers: ‘Na één jaar bleek dat zowel cliënten, mantelzorgers en medewerkers tevreden waren over deze vorm van zorg. Bij de cliënten is er een evaluatiebezoek gebracht, hieruit bleek dat de tevredenheid hoog was. Cliënten geven aan meer aandacht te krijgen en een betere band op te bouwen met de zorgprofessional. Mantelzorgers gaven aan het fijn te vinden dat er een veilige en vertrouwde omgeving is voor hun naaste. Daarnaast voelen ze ruimte om advies te vragen en zorgen te delen.’ Wegman: ‘Medewerkers die mee hebben gedaan aan deze pilot waren enthousiast. Zij vonden het fijn dat er meer tijd beschikbaar is voor de cliënt, waardoor de kwaliteit van zorg stijgt.’