Als wijkverpleegkundige wilde Lisanne Pomp (34) een nieuwe uitdaging aangaan. Ze besloot de tweejarige masteropleiding verpleegkundig specialist te volgen, die ze drie jaar geleden afrondde. `Deze studie is heel breed maar ik merkte dat vooral de impact van wonden op het dagelijks leven en op de zelfredzaamheid van mensen mij fascineerde. Daarin ben ik me gaan verdiepen en dat bleek een goede match. Ik zie het als een uitdaging als ik een wond voor me krijg die niet lijkt te genezen. Dan bijt ik me daarin vast zodat er toch beweging komt in dat herstelproces. Ik vind het super interessant het totaalplaatje in kaart te brengen om het welbevinden van de cliënt te optimaliseren.’

Zelfstandige behandelrelatie

Pomp is opgeleid om een zelfstandige behandelrelatie met een cliënt aan te gaan. Ze komt vooral in beeld bij nieuwe cliënten bij wie een complexe wond niet geneest en de diagnose en oorzaak nog onbekend zijn. `Ik stel via een anamnese zelf de diagnose, waarna ik samen met de cliënt een behandelplan maak. Dat plan is zowel op de wond als op het onderliggend lijden gericht. Dan moet je denken aan vaatlijden, diabetes en hartfalen. Daar focus ik mij eerst op. Want als dergelijke ziektes niet stabiel zijn, geneest een wond nooit. Medicatiegebruik is vaak een van de verstorende factoren in het genezingsproces. Als iemand geneesmiddelen gebruikt die daar een negatief effect op hebben, ga ik daarover in overleg met de betreffende arts. Samen kijken we of het mogelijk is met die medicatie te stoppen. Indien nodig, schrijf ik antibiotica en medicinale zalf voor.’

Cliëntbezoeken en professioneel overleg

Iedere dag is weer anders en dat maakt haar werk boeiend, vertelt Pomp enthousiast. Een werkdag begint met het lezen van mails. `Daaruit filter ik eerst de acute vragen vanuit onze wijkteams, huisartsen en ziekenhuizen om die te beantwoorden. Vervolgens ga ik de wijk in waar ik nieuwe cliënten met ernstige wonden bezoek. Soms kom ik in een latere fase nog eens terug om het behandelplan te evalueren en zo nodig aan te passen. De middag staat vaak in het teken van overleg met collega-wijkverpleegkundigen en met externe zorgprofessionals, zoals huisarts, specialist, ergotherapeut, fysiotherapeut en diëtist. Wanneer een casus heel complex is, ga ik met de patiënt mee naar het ziekenhuis.’