Nieuws
'De zoektocht naar het antwoord op de vraag: ‘Wanneer doen we ons werk goed?’
Estaffeteblog 1 jaar IZA
'De zoektocht naar het antwoord op de vraag: ‘Wanneer doen we ons werk goed?’ keyvisual
'Bij het ondertekenen van het Integraal Zorgakkoord (IZA) ging ActiZ niet over één nacht ijs. Uiteraard gaan de leden van ActiZ over dergelijke belangrijke besluiten, en zij merkten vorig jaar september een groot verschil tussen bedoelingen op papier en afspraken in de praktijk. Al jaren wordt de financiële ruimte die er voor de wijkverpleging is, niet omgezet in afspraken rondom contractering. Terwijl juist de wijkverpleging en revalidatie & herstelzorg (zoals het Eerstelijnsverblijf, geriatrische revalidatiezorg en geneeskundige zorg aan specifieke patiënten) belangrijke draaischijven zijn om de IZA ambities te verwezenlijken.'
'Hoe heeft het IZA bijgedragen aan het werkplezier van verpleegkundigen en verzorgenden in de VVT?' Dat was de vraag die V&VN-voorzitter Bianca Buurman stelde aan ActiZ-voorzitter Anneke Westerlaken. Dit in het kader van een blog-estafette tussen de bestuurders van 14 partijen die een jaar geleden het Integraal Zorgakkoord (IZA) tekenden.
Een jaar geleden werden de afspraken gemaakt om samen te werken aan gezonde zorg; om de zorg voor de toekomst goed, toegankelijk en betaalbaar te houden. In de blog-estafette geeft Anneke het stokje op haar beurt door aan Ad Melkert, voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen.
'Wijkverpleging en revalidatie & herstelzorg zorg helpen mensen langer zelfstandig thuis te laten wonen; mensen uit het ziekenhuis te houden of sneller te laten herstellen en burgers vanuit het principe van positieve gezondheid te ondersteunen. Eén van de belangrijkste aspecten in het IZA, is voor ActiZ dan ook de werkagenda voor de wijkverpleging. Met daarin afspraken over passende zorg, werkplezier en opleiden, samenwerking en coördinatie in de wijk, aandacht voor preventie en ziekenhuisverplaatste zorg en de ontwikkeling van een kostenmodel om het contracteerproces te ondersteunen. Allemaal zaken die ook de komende tijd nog volop inzet vragen van IZA partijen.'
ActiZ-voorzitter Anneke Westerlaken
Gelijkgerichtheid
'Los van de werkagenda voor de wijkverpleging, is de meerwaarde van het IZA volgens mij de gemeenschappelijke richting die is ingezet met de taal die daarbij hoort. We zijn als ondertekenende partijen aanspreekbaar op de gemaakte afspraken. Dat betekent dat we, ongeacht de politieke waan van de dag, steeds meer een gezamenlijk antwoord hebben op de vraag: ’Wanneer doen we ons werk goed?’ Dat kunnen we namelijk toetsen bij de uitgangspunten voor passende zorg, pagina negen uit het IZA. We doen ons werk goed als zorg tot stand komt in een gezamenlijk besluitvormingsproces met en rondom de patiënt/cliënt. Als we digitaal doen wat digitaal kan. Als we verder kijken dan biomedische aspecten van gezondheid, maar ook naar andere levensterreinen. Als we aansluiten bij zelfzorg en informele zorg. En zo staan er nog acht richtlijnen voor passende zorg die we als toetssteen met elkaar kunnen en moeten gebruiken. Passende zorg heeft aandacht voor gezondheidsverschillen tussen groepen mensen. Sociaal economische status is één van de belangrijkste factoren die invloed hebben op gezondheid. Daarom is het belangrijk dat het kabinet op deze Prinsjesdag maatregelen aankondigt die armoede tegengaan.
Faciliteren
Van Bianca Buurman (V&VN) kreeg ik de vraag hoe het IZA heeft bijgedragen aan het werkplezier van verpleegkundigen en verzorgenden in de VVT. Ik hoorde een verpleegkundige pas zeggen dat ‘het IZA vooral een manier is voor bestuurders om zichzelf van een nieuwe richting te overtuigen die wij al lang snappen’. Daar zou zomaar wat in kunnen zitten. Ik hoop dan ook dat het IZA, naast de eerder genoemde aspecten uit de werkagenda wijkverpleging, de verpleegkundigen en verzorgenden ruimte geeft om te doen waar zij goed in zijn. Dat ze het vertrouwen ervaren hun inschattingsvermogen, gespreksskills en zeggenschap in te zetten bij de beweging van ‘zorgen voor’ naar ‘zorgen dat’. Gesterkt en gefaciliteerd door de uitgangspunten voor passende zorg en zich gesteund wetend door zorgorganisaties.
Die uitgangspunten brengen mij ook tot de vraag aan Ad Melkert van de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuis (NVZ). Passende zorg vindt dichtbij plaats als het kan, en verder weg als het moet vanwege kwaliteitseisen of doelmatige inzet van dure infrastructuur en/of schaars personeel. Ad, hoe helpt het IZA de ziekenhuizen passende zorg buiten de ziekenhuizen (in samenwerking met GGZ, eerstelijnszorg en sociaal domein) vorm te geven?'
