Anneke Westerlaken: ‘Twee belangrijke toezichthouders in de zorg verwachten keuzes van het kabinet: de zorg heeft een kritisch punt bereikt. Als ActiZ signaleren we al lang dat we niet kunnen doorgaan zoals we nu doen. Wachtlijsten zijn nu al lang en worden alleen maar langer, en er is een tekort aan zorgmedewerkers. Dat valt niet op te lossen met de roep om meer mensen, want het vervangen van mensen die met pensioen gaan wordt al een enorme klus. Vorige week stuurden de NZa en de IGJ een gezamenlijke brief naar minister Kuipers waarin ze heel duidelijk maken dat het tekort aan zorgpersoneel ervoor zorgt dat de zorg onder druk staat. Juist daarom is het essentieel dat we zorgmedewerkers koesteren en hen marktconform belonen. Terecht, want de lonen van veel zorgmedewerkers lopen nu achter ten opzichte van de markt. Deze week hebben we daarom opnieuw de Tweede Kamer opgeroepen om het loongat te dichten bij de begrotingsbehandeling van het ministerie van VWS.’

Ouderenzorg is ouderentoekomst

‘Als sector werken we hard aan het toekomstbestendig maken van de zorg voor ouderen. Ook wij moeten en willen ons aandeel leveren in het aanpakken van de uitdagingen. Dat doen we op verschillende manieren. We stelden het toekomstplan Tien uitgangspunten voor toekomstbestendige ouderenzorg op, samen met twaalf andere landelijke partijen. In tien uitgangspunten beschrijven we wat er anders kan, omdat het anders moet. Het anders organiseren van zorg is daarom onvermijdelijk voor de toekomst. Zorgmedewerkers zijn de sleutel tot verandering. Hoe houden we de medewerkers die er zijn gemotiveerd en gezond, ondanks de werkdruk? Met het programma ‘Over Morgen’ werken we aan de organiseerbaarheid van de zorg. We willen de duurzame inzetbaarheid van zorgmedewerkers verbeteren. Daarom moeten zorgorganisaties met hun medewerkers in gesprek. Zij zien waar en hoe het anders kan. Want het besef dat het anders moet dringt nog niet altijd door op de werkvloer. Het vraagt een veranderende rol van de zorgprofessional, en het gesprek daarover willen we echt met de medewerker voeren.’ 
 

‘Maar al deze veranderingen zijn niet genoeg, de oproep van de NZa en IGJ is fundamenteler. Op welke zorg kan de burger rekenen? En welke zorg kunnen zorgprofessionals bieden? Door de oproep van de toezichthouders aan de politiek om hier keuzes in te maken, voelen wij ons gesteund in onze zorgen voor de ouderenzorg.’