Aline Poolen: 'Persoonlijke verhalen motiveren mij elke dag om te blijven werken aan verbeteringen op het gebied van digitalisering'
Voorwoord tweede editie e-magazine 'Leidinggeven aan digitale transformatie'
Aline Poolen: 'Persoonlijke verhalen motiveren mij elke dag om te blijven werken aan verbeteringen op het gebied van digitalisering' keyvisual
Onlangs moest mijn eigen 90-jarige vader met complexe gezondheidsproblemen naar het ziekenhuis. Mijn zussen, die zelf niet in de zorg werken, gingen er eigenlijk van uit dat alle informatie van wijkverpleegkundigen, huisarts en apotheek bekend zou zijn in het ziekenhuis. Niks bleek minder waar, in werkelijkheid werd onze familie gevraagd om de volledige medische geschiedenis paraat te hebben en zelfs een medicatieoverzicht via WhatsApp naar het ziekenhuis te sturen. Frustrerend, bizar maar wel vaak de harde realiteit. Als bestuurder van een zorgorganisatie begrijp ik maar al te goed hoe moeilijk het soms omgaan is met een vergrijzende samenleving en groeiende personeelstekorten. Desalniettemin motiveren dit soort verhalen mij om elke dag te blijven werken aan verbeteringen, zodat cliënten beter ondersteund worden en medewerkers hun werkplezier behouden.
Een goede, veilige en eenvoudige gegevensuitwisseling is essentieel om de zorg voor ouderen te optimaliseren, vooral in de wijkverpleging, geriatrische revalidatiezorg en het eerstelijnsverblijf. In deze zorggebieden zijn er voortdurend overdrachten van cliënten, waarbij informatie snel en precies moet worden overgedragen tussen bijvoorbeeld de huisarts en de wijkverpleging. Momenteel gaat er veel tijd verloren omdat medewerkers veel verschillende wachtwoorden hebben, allerlei inlogcodes moeten invoeren en telefonisch informatie moeten opvragen. Wanneer databeschikbaarheid gerealiseerd is, kunnen snel cruciale gegevens van andere zorgprofessionals worden ingezien en geraadpleegd, wat resulteert in efficiëntere zorg, betere samenwerking en meer aandacht voor de cliënt.
Verschillende aspecten spelen hierbij een rol. Allereerst denk ik dat je als zorgaanbieder bewust moet zijn van het belang om de eindgebruiker, vaak de zorgmedewerker, vanaf het begin te betrekken bij projecten die gericht zijn op digitale verbetering. Door hun input vanaf het begin mee te nemen, kunnen oplossingen beter worden afgestemd op de behoeften en de praktijk van de zorgmedewerkers. Zo voorkom je dat oplossingen die misschien technisch wel werken, niet worden gebruikt omdat ze niet passen bij hoe het werk in de praktijk wordt uitgevoerd. Als bestuurder heb jij zelf hierin een voortrekkersrol door dit bijvoorbeeld in je visie op digitalisering mee te nemen en dit als randvoorwaarde mee te geven aan een projectbegeleider.
Daarnaast denk ik dat je als zorgaanbieder een verantwoordelijkheid hebt naar leveranciers om duidelijke en concrete opdrachten te formuleren bij nieuwe projecten. Dit houdt in dat je vanaf het begin specifiek moet omschrijven welke resultaten je wil bereiken, zodat leveranciers weten wat er in de praktijk van hen verwacht wordt. Dit vereist volwassen opdrachtgeverschap vanuit jou als bestuurder en andere betrokken partijen zoals ActiZ en de regionale samenwerkingsorganisaties (RSO’s). Ook is het cruciaal dat VWS leveranciers gaat verplichten om open internationale standaarden te gebruiken. Deze standaarden maken het mogelijk dat zorgorganisaties en medewerkers zorg-gerelateerde informatie op een vertrouwelijke, veilige en toegankelijke manier kunnen delen. Duidelijke richtlijnen van VWS helpen hierbij en zorgen ervoor dat we alles op dezelfde manier doen, volgens dezelfde afspraken. Dit voorkomt dat organisaties zo afhankelijk worden van leveranciers dat overstappen niet meer mogelijk is zonder grote (financiële) gevolgen.”
Om snel en effectief resultaten te boeken met gegevensuitwisseling en uiteindelijk databeschikbaarheid, moeten we voortdurend blijven oefenen en verschillende manieren uitproberen in verschillende regio’s. Het is belangrijk om problemen die in de weg staan te herkennen en op te lossen, en van elkaar leren hoe we het beter kunnen doen. Het zal niet gemakkelijk gaan maar door vanuit de visie te werken dat het anders moet én met een flinke dosis doorzettingsvermogen gaat het lukken! Ook is het essentieel om kritisch naar onszelf te kijken en beter samen te werken met leveranciers, zoals bijvoorbeeld wordt gedaan in de stichting Nuts. Op die manier kunnen we gezamenlijke oplossingen vinden voor goede gegevensuitwisseling en andere zorgverbeteringen. Het besef van de urgentie om veranderingen door te voeren is inmiddels doorgedrongen bij iedere zorgbestuurder. Toch blijft de vraag hoe we dit precies moeten aanpakken soms nog een uitdaging. Dit e-zine helpt daarbij door te inspireren, geleerde lessen te delen en wat we nu al weten verder te brengen.