Waar kunnen we je mee helpen?

Ben je naar iets specifieks op zoek? Vul hieronder je zoekterm in en we helpen je graag verder.

Veel gezocht: CAO Duurzaamheid IZA

Aanbevolen

Door de ogen van
Werken leestijd 1 min

Wijkverpleging over de versoepelingen: ‘Je zit continue op een weegschaal’

Link gekopieerd naar klembord

Wijkverpleging over de versoepelingen: ‘Je zit continue op een weegschaal’ keyvisual

Leonie Swolfs en Christel Beekmans

Christel Beekmans en Leonie Swolfs zijn verzorgende IG en verpleegkundig expert bij de Zorgboog. Dagelijks zetten zij zich met veel gedrevenheid in om de beste zorg te leveren. De zorg voor ouderen, thuis en in het verpleeghuis, gaat namelijk gewoon door. En dat was de afgelopen twee jaar best spannend. Ook nu er nieuwe een periode is uitgebroken waarin de samenleving steeds meer opengaat. Welke impact heeft corona gehad op de manier van werken in de zorg?

De Zorgboog biedt wonen, welzijn en zorg in de regio Zuidoost-Brabant.
Dit doen zij bij de cliënt thuis of in één van hun woon-/zorglocaties.

Een dilemma tussen gevoel en verstand

Over de versoepelingen vertelt Beekmans: ‘We lopen er vooral tegenaan dat er tijdens de persconferentie versoepelingen worden aangekondigd, maar dat er onvoldoende wordt benadrukt dat er voor kwetsbare doelgroepen en zorgprofessionals andere regels gelden.
Je merkt hierdoor dat het draagvlak en begrip voor beschermende maatregelen (zoals mondkapjes) afneemt, zowel bij de cliënt als familieleden. Er ontstaat bijvoorbeeld discussie over het doen van een PCR-test bij klachten of men wil weten of je gevaccineerd bent als zorgprofessional. Dit levert voor ons dagelijks dilemma’s op, een wezenlijk verschil met vorig jaar. Daarnaast worden de RIVM richtlijnen voor zorgprofessionals pas een aantal dagen na de persconferentie aangepast. Hierdoor zitten wij in onduidelijkheid en dat zorgt voor onnodige onrust, ook bij de cliënt en familieleden.'

Swolfs vult aan: ‘Omdat wij met een kwetsbare doelgroep werken, blijven wij beschermende maatregelen hanteren. Cliënten zijn minder ziek, maar de besmettingen lopen nog steeds in hoog tempo op. Het is continue afstemmen met elkaar om draagvlak te creëren.’
Het is een tweestrijd, je zit continue op een weegschaal.’ Beekmans: ‘Het grootste dilemma is tussen gevoel en verstand. Als een cliënt verdrietig is, wil je gevoel een arm om iemand heenslaan. Maar je verstand zegt: ‘zoveel mogelijk afstand houden en de cliënt beschermen’.

Als een cliënt verdrietig is, wil je een arm om iemand heenslaan.

Christel Beekmans \

Verzorgende IG

Een puzzel

Swolfs vertelt: ‘De huidige werkdruk is vergelijkbaar met een jaar geleden. Vorig jaar waren vooral cliënten ziek, nu zijn het de medewerkers. Hierdoor is de werkdruk rondom zorgcontinuïteit en het invullen van diensten toegenomen.’ Door de vele ziekmeldingen is het lastig om de roosters rond te krijgen Er wordt veel flexibiliteit gevraagd van medewerkers’. Beekmans: ‘Het gebeurt regelmatig dat je met z’n allen langer moet doorwerken. Bij een ziekmelding pakken we alle routes en bekijken we waar nog ruimte is. Kunnen we eerder terecht bij een cliënt, zodat de nachtdienst mee kan helpen? Of zetten we collega’s van andere afdelingen, of teamcoördinatoren in? Elke dag is het weer een puzzel om de routes rond te krijgen.’

De cliënt centraal

‘Continue gaan we het gesprek aan met de cliënt en bekijken we samen welke zorg eventueel naar een ander moment verplaatst kan worden’, vertelt Beekmans. ‘De realiteit leert dat er begrip vanuit de cliënt is, als we eerlijk vertellen wat er aan de hand is. We doen er alles aan om de cliënt centraal te stellen en de zorg te bieden die hij nodig heeft. Onze cliënt is het lichtpuntje  wat ons werk dragelijk maakt. Zij zijn dankbaar wat we voor ze doen. Door corona is er meer vereenzaming en is het contact tussen het zorgpersoneel en de cliënt intenser geworden. Dat maakt het werk mooier en is één van de redenen waarom ik de zorg ben ingegaan’, aldus Beekmans.

Organisatieonderdelen werken door corona beter samen.

Leonie Swolfs \

Verpleegkundig expert

Samenwerking

Beekmans vertelt: ‘We kunnen gelukkig veel steun bij elkaar als team vinden. Ondanks corona vonden er toch team-uitjes (via Teams) plaats. Dat doet veel goed voor de moraal van het team. Je bent dan even niet met corona bezig, maar met elkaar. We hebben elkaar namelijk hard nodig.’ Swolfs vertelt: ‘Organisatieonderdelen werken door corona beter samen. De samenwerking is nog nooit zo goed geweest. We hebben veel overlegmomenten met elkaar. Als het ergens in de organisatie vastloopt, wordt er gekeken wie er kan bijspringen. Het maakt dan niet meer uit of je werkzaam bent in de wijk of binnen het woon-zorgcomplex. We zetten de cliënt echt centraal. De organisatie leert veel van corona. Processen worden verbeterd of anders aangepakt. Het hygiëne en infectiepreventie beleid binnen de organisatie heeft bijvoorbeeld echt een boost gekregen.’

De schijf van vijf

Door de demografische ontwikkelingen neemt het aantal zorgvragers in de toekomst toe en blijven mensen langer thuis wonen. Hierdoor verandert de rol van de wijkverpleegkundige en neemt ook de werkdruk verder toe. Swolfs vertelt hierover: ‘We moeten anders naar de zorg gaan kijken. Binnen onze organisatie is hierin al een beweging gaande. We kijken op een andere manier naar zorgverlening. Wat kan het netwerk rondom een cliënt betekenen?

De zogeheten ‘schijf van vijf’ helpt hierbij. Swolfs legt uit: ‘Het uitgangspunt van de schijf van vijf is dat we bekijken hoe de zorg georganiseerd kan worden, zonder dat er direct een zorgprofessional aan te pas komt.’ De schijf van vijf heeft de volgende vijf componenten: Wat kan de cliënt zelf? Welke hulpmiddelen kunnen er worden ingezet?  Wat kan familie of mantelzorg? Wat kan het sociale netwerk, of andere instanties? En als laatste: welke rol speelt de zorgprofessional?’ Swolfs: ‘Er kan nog wel een grote vertaalslag gemaakt worden naar het stukje preventie: hoe voorkom je aan de voorkant dat iemand zorg nodig heeft?’

Schijf van vijf

De schijf van vijf

Begrip en behulpzaamheid

‘We zijn er als zorgmedewerkers goed in om zorg te verlenen en dingen op te pakken, maar we vinden het lastig om hulp te vragen. ‘We zien dat familie echt wel iets kan en wil betekenen, maar dan moet de hulpvraag duidelijk worden geformuleerd. Door feedback zijn we ons daar nu veel bewuster van’, aldus Swolfs.

Beekmans vervolgt: ‘Door het gesprek aan te gaan met familie creëer je begrip en behulpzaamheid. Soms kunnen kleine dingen al helpen, bijvoorbeeld een bestelling van voeding. Wij hangen hiervoor telefonisch in de wacht, terwijl de familie dit makkelijk via e-mail aan kan vragen. Dit scheelt ons tijd, die we aan andere cliënten kunnen besteden. Deze bewustwording wordt steeds meer gedragen door de organisatie en door corona is dit in een stroomversnelling terechtgekomen.’