Impact

De uitbraak van het coronavirus had grote impact op de wijkverpleging of thuiszorg. De zorg werd in veel gevallen anders georganiseerd. Van den Oever: “We deden wat we konden, maar konden niet alles doen wat we deden.” Allereerst gebeurde dit om het aantal contacten te verminderen en de kans op besmetting of verspreiding van het virus te verkleinen. Maar ook zodat verpleegkundigen en verzorgenden vanuit de wijk op andere plekken in de zorg konden bijspringen, bijvoorbeeld in corona wijkteams of in verpleeg- of ziekenhuizen. Daarnaast waren er veel cliënten die aangaven dat ze uit voorzorg tijdelijk minder professionele zorg wilden ontvangen of omdat familie of naasten meer tijd hadden om een helpende hand te bieden. Ook moesten zorgorganisaties capaciteit beschikbaar houden voor Covid-patiënten die vanuit het ziekenhuis weer naar huis kwamen en veel zorg nodig hadden en was er uitval van medewerkers door ziekte.

Flexibel

“De uitbraak van Covid-19 onderstreept hoe belangrijk het is om snel aan te kunnen passen en samen te kunnen werken tussen verschillende zorgaanbieders”, geeft Van den Oever aan. “Zorgmedewerkers in de wijk verdienen een groot compliment voor hun inzet en flexibiliteit. Onder moeilijke omstandigheden is de cruciale zorg voor cliënten thuis doorgegaan.” Dit gebeurde onder meer op veel plekken via speciale coronaroutes, zodat verpleegkundigen of verzorgenden op hun route niet in contact kwamen met niet-besmette cliënten.

Lessen

De zorg thuis heeft een belangrijke rol gespeeld bij het ontlasten van de ziekenhuizen op het moment dat die echt niet meer zorg aankonden. Er is een nauwe verbinding met andere zorgvormen zoals verpleeghuiszorg en ziekenhuiszorg. “Het is daarom belangrijk de sector vroegtijdig te betrekken bij de aanpak van een uitbraak,” stelt Van den Oever, “onder meer door te zorgen voor voldoende beschermingsmiddelen en afspraken over zorg in de keten.” De sector heeft tijdens de uitbraak meer geleerd over het bieden van goede zorg op afstand met digitale hulpmiddelen, zoals het meekijken via een beeldscherm door een verpleegkundige met iemand die zelf een wond verzorgt. Ook waren veel zorgorganisaties aangenaam verrast door de zelfredzaamheid van cliënten en de bereidheid van naasten om bij te springen in de zorg en ondersteuning. “Dat zijn elementen die we graag vasthouden,” aldus Van den Oever, “zeker omdat we weten dat de komende jaren het aantal ouderen dat zorg nodig heeft harder groeit dan het aantal zorgprofessionals aankan.”