‘Het is een bijzondere combinatie van ouderenzorg en sociaal werk, een nieuwe manier van wonen als je ouder wordt. Een veilige, sociale en actieve omgeving met een verbindende functie in de wijk, waarin iedereen op zijn of haar eigen manier waarde toevoegt. Concreet moet je denken aan een appartementencomplex van de woningbouw waar ouderen kunnen wonen ongeacht hun zorgvraag. Dus er wonen ouderen zonder zorgvraag maar ook mensen die via een Volledig Pakket Thuis (VPT) verpleeghuiszorg ontvangen. De afspraak met de woningbouw is dat Surplus primair de thuiszorg levert. Een belangrijk en uniek onderdeel is dat we vanuit Surplus eveneens een ‘community builder’ inzetten. Dat is iemand die ervoor zorgt dat er daadwerkelijk een zorgzame gemeenschap ontstaat in het pand en in de omgeving er omheen.’ 

‘Door bewust een plek te creëren waar mensen naar elkaar omzien en dingen voor elkaar willen doen. En door te zorgen dat deze plek in stand blijft, ook als dingen veranderen en er bijvoorbeeld bepaalde mensen de gemeenschap verlaten. Zo’n zorgzame gemeenschap kun je niet van bovenaf opleggen maar ontstaat ook niet vanzelf. We zijn allereerst gestart met een onderzoek onder cliënten: wat vinden zij belangrijk als het gaat om hun woon- en leefwensen? Daar kwam uit naar voren dat onze doelgroep graag onder gelijkgestemden woont, in de buurt van zorg. Men wil actief zijn en daar de ruimte voor krijgen. Er is daarom bijvoorbeeld een gemeenschappelijke ruimte die vrij beschikbaar is. Een ruimte met faciliteiten voor koffie en thee waar wij niet als zorgorganisaties bepalen dat daar op dinsdagavonden standaard bingoavond is bijvoorbeeld. Bewoners gaan zelf met de begeleider kijken wat ze willen doen. Zo was er bijvoorbeeld laatst een opera-avond bij ‘Samen thuis’ om maar een voorbeeld te noemen. Bovendien kijken we wat er allemaal al in de omgeving gebeurt en bieden we daarvoor ruimte en mogelijkheden aan. Zo is er in de buurt een levendige groep die modelboten bouwt. Dat zijn mooie initiatieven om bij aan te haken en een plek te bieden in het gebouw. In plaats van te denken dat je alles zelf moet gaan opzetten.’

‘Ja, aan mensen die ervoor kiezen om te wonen in een ‘Samen thuis’ locatie wordt ook expliciet gevraagd naar wat ze kunnen en willen doen. We zoeken sociale en actieve ouderen. Dat staat niet in een contract of iets dergelijks maar is wel belangrijk. Het concept is immers ook dat door elkaar te helpen, bewoners minder gebruik gaan maken van professionele zorg. Van die besparing kunnen we als het ware de bekostiging van de community builders rond krijgen. Want in feite leveren zij geen zorg en ontvangt Surplus daar dus geen vergoeding voor. Het was een flinke klus om  dit alles organisatorisch en financieel rond te krijgen in het vrij complexe zorgveld.  Een goede samenwerking met de gemeente, woningbouw en sociale organisaties zijn hierin cruciaal.’

‘Het is echt pionieren op sociaal-en innovatie gebied. We gaan nu hele andere samenwerkingen aan met compleet nieuwe partijen. En je gaat op een totaal andere manier met bewoners en familie om als in een intramurale setting. Het heeft twee jaar geduurd om het op poten te krijgen, dus je moet als organisatie een lange adem hebben. De harde bedrijfsmatige kant moet natuurlijk ook kloppen. Maar we doen het vanuit de overtuiging en drive dat het niet anders kan met de dubbele vergijzing en krapte op de arbeidsmarkt.’ 

‘We zijn ‘Samen thuis’ gestart met de woningcorporatie Alwel en de gemeente Breda, met als aanleiding de geplande nieuwbouw van zo’n 130 seniorenappartementen. Het was eigenlijk al van begin af aan duidelijk dat voor die nieuwe woningen niet voldoende thuiszorg beschikbaar zou zijn, als je het op de traditionele manier aanbiedt. Zowel niet vanuit ons als vanuit onze collega-aanbieders in de regio. Dat is één van de redenen waarom we dit project zijn gestart. En we kunnen nu vaststellen dat deze oplossing werkt. Daarom voeren we het concept nu ook op andere locaties uit. We hopen dat waar mogelijk veel andere aanbieders soortgelijke initiatieven gaan opzetten.’