‘Zeker! We zijn als ontwerpbureau geïnteresseerd in hoe je als systeem (bijvoorbeeld in de ouderenzorg) aan een wederkerige relatie kan bouwen. Dat sprak ons ook aan in de opdracht van het ‘What if Lab’. We doen veel projecten waarin we kijken naar wie er allemaal betrokken zijn en hoe we een perspectief kunnen creëren waardoor men op een andere manier met elkaar kan praten over een situatie. Deze opdracht sloot daar perfect bij aan.’

‘We hebben bij één van onze andere projecten allerlei manieren van taalervaring weten te visualiseren voor mensen met en zonder dyslexie. Hierdoor was het mogelijk om het open gesprek te laten plaatsvinden tussen deze twee groepen. Het onderzoeken en begrijpen van beide kanten is voor ons hierbij essentieel.’

‘Voor deze opdracht zijn we op pad gegaan met de vraag: wat wil jij later worden als je oud bent? We wilde de mensen met deze vraag op een andere manier naar het ouder worden laten kijken. Wat kun je nog wél als je ouder bent, in plaats van wat kun je niet meer. Het viel ons op dat veel ouderen wel nadenken over hoe af te bouwen richting het pensioen, maar minder nadenken over wat er nog wel kan.’

‘Het project zette mijzelf ook aan het denken. Ik had er nooit bij stilgestaan dat het huidige zorgsysteem dat we in Nederland hebben met de aankomende vergrijzing zo kwetsbaar is. Ik besef me nu dat het heel belangrijk is om ook zelf na te denken over het ouder worden. In mijn directe omgeving zag ik ook dat niemand zich hier bewust van was. Een heel belangrijk en leuk thema om mee bezig te zijn dus!’

‘We hebben tijdens onze gesprekken veel mooie voorbeelden kunnen ophalen over hoe anders naar het ouder worden kan worden gekeken. Door juist uit te gaan van de talenten en kwaliteiten die mensen bezitten, ook na het pensioen, kunnen er meer mogelijkheden worden gecreëerd. Tijdens een van onze gesprekken maakte iemand de vergelijking met het kiezen van de juiste school op jonge leeftijd. Van basisschool tot studie word je op verschillende manieren gestimuleerd om een bewuste keuze te maken. Ouderen zijn minder zichtbaar in de maatschappij en missen hierdoor een referentiekader om deze nieuwe keuzes te maken. Terwijl zij nog ontzettend veel kunnen doen en misschien wel heel graag iets nieuws willen leren.’

‘Iets anders wat ons is bijgebleven is hoe betrokken en begaan iedereen is die in de zorg voor ouderen werkt. In één van de zorgorganisaties die we spraken, maakte de medewerkers een maandelijks krantje voor de bewoners om te lezen. Wij stellen ons hierbij de vraag: waarom maken ze dit niet samen mét bewoners, in plaats van alleen vóór bewoners. Door meer de wederkerigheid en samenwerking op te zoeken kan er iets heel moois ontstaan: iedereen bloeit op!’

‘We hebben mensen gesproken van allerlei verschillende leeftijden. Binnen en buiten zorgorganisaties. Van deze gesprekken zijn we uitspraken gaan verzamelen. Deze presenteren we nu op de Dutch Design Week in Area 51. Het is voor ons heel inspirerend om deze week het werk al te kunnen laten zien. De bezoeker kan kijken naar de vragen die we hebben gesteld. En naar de antwoorden die we daarop hebben gekregen. Hiermee hopen we het gesprek nog verder aan te jagen. De hoop is dat mensen meer durven na te denken over hun oude dag.’

‘Alle verhalen en gesprekken die we de aankomende tijd nog gaan verzamelen, willen we voor het einde van het jaar verwerken tot een product. Hoe het precies gaat landen weten we nog niet, maar we denken bijvoorbeeld nu aan een gesprekstool die ActiZ leden kunnen gebruiken. Iedereen is uiteraard van harte uitgenodigd om zijn ideeën en gedachtes hierover met ons te delen tijdens de DDW!’