‘De basis voor onze MGZ-aanpak is zo’n drie jaar geleden ontstaan toen we als Zorggroep Sint Maarten intensiever gingen samenwerken met andere zorgpartners binnen onze regio’s. We hebben ons toen aangesloten bij Coöperatie ThoeZ, waarin verpleeg- en thuiszorgorganisaties (VVT) en het ziekenhuis samenwerken. Samen met de andere VVT-organisaties in de regio gingen we het gesprek aan met de huisartsenkoepels en bleek dat huisartsen eigenlijk niet tevreden waren over de uitvoering van de crisisregeling voor ouderenzorg en ggz. In eerste instantie kwamen individuele casussen op tafel die niet lekker liepen en waar oplossingen voor gevonden moesten worden. Gaandeweg bleken we de uitvoering van de crisisregeling zo steeds beter voor elkaar te krijgen. Vervolgens hebben we de gesprekken tussen VVT en huisartsen verbreed tot een soort algemeen samenwerkingsoverleg.’

Voor elkaar invullen 

‘In het samenwerkingsoverleg tussen VVT-aanbieders en de huisartsenkoepels voeren we inmiddels heel andere gesprekken, bijvoorbeeld over het Volledig Pakket Thuis (VPT). Huisartsen bleken niet goed te weten wat dit inhield en wilden er eigenlijk ook niet aan meewerken. Dan kom je er plots achter dat je vaak aannames doet en dingen voor elkaar invult. Wij dachten vanuit de VVT dat huisartsen het waarschijnlijk heel handig zouden vinden als veel ouderen met een VPT samen zouden wonen in een geclusterde woonvorm. Want dan hoef je maar zorg te organiseren voor één locatie. Maar de huisartsen bleken het helemaal niet prettig te vinden dat er ineens een grote groep kwetsbare patiënten bijkwam in hun zorggebied.’

Begrip kweken 

‘De afgelopen twee jaar zijn we in dit overleg met elkaar bezig om meer begrip te creëren voor elkaars praktijk. We hebben daarbij gezamenlijk, zowel huisartsen als ouderenzorgorganisaties, een oproep gedaan aan zorgkantoor en zorgverzekeraar Menzis om mee te doen. Want om met de schaarste om te gaan, hebben we ook de financiers aan tafel nodig. Dankzij dit overleg denken verzekeraars nu niet meer dat alles vanzelf wel geregeld is voor geclusterd wonen en het VPT. Ze begrijpen nu ook dat soms creatieve oplossingen nodig zijn met goede afspraken en financiering. Het Convenant MGZ is op zichzelf geen oplossing voor de schaarste aan artsen, maar het geeft wel een goed kader voor hoe we in de driehoek VVT, artsen en zorgkantoor/zorgverzekeraar gezamenlijk met deze schaarste kunnen omgaan.’

Huisartsen en specialisten ouderengeneeskunde

‘Belangrijk is ook dat we het overleg niet alleen op bestuurlijk niveau hebben ingericht. Concrete uitwisseling tussen onze specialisten ouderengeneeskunde en huisartsen over aanpak en werkwijze heeft veel opgeleverd. Een belangrijke constatering is geweest dat goede triage cruciaal is, of dat nu in de woonzorglocatie is, bij de huisartsenpraktijk of de spoedpost. Ook de samenwerking tussen taakgedelegeerden (VS, PA en POH) is heel belangrijk. Vanuit die goede triage is het telkens mogelijk om te bepalen welke arts, voor welk tijdstip en voor welke cliënt moet worden ingezet. Dat is dus echt MGZ in de praktijk.’

Regionale samenwerking

‘Gezien de schaarste zal het steeds meer aankomen op goede samenwerking in de regio. Mijn advies is om aan te sluiten bij mensen/praktijken die willen. Zo ontstaan goede voorbeelden, waarop je kunt voortbouwen. Daarbij hebben we als VVT-sector ook zeker iets te doen! Als we onze behandeldiensten meer samen laten werken, met meer gelijke aanpak en organisatie, kunnen we duidelijk maken: dit mag je van ons verwachten: 24/7, ook voor de huisartsenpraktijk.’ 

'In Twente zijn we goed op weg. Het zorgkantoor neemt regie terug op de MGZ, en we krijgen ondersteuning van Vilans om onze regiovisie verder vorm te geven. Onze focus moet zijn dat het gaat om de kwetsbare mens, niet om wetgeving. Als het gemakkelijk was geweest qua financiering of capaciteit was het al lang geregeld; maar zo is het dus niet. Ken elkaar, kijk samen naar oplossingen, en laat diversiteit bestaan.’

Lees de hele reeks 'MGZ door de ogen van' op het ledennet van ActiZ