Lelie zorggroep startte met inzet van Virtuele Thuiszorg in 2020. ‘Dat was voordat ik op deze afdeling begon en ik begrijp dat het door de coronacrisis extra wind in de rug heeft gekregen’, zegt Ebbers. ‘Er moest toen ineens veel meer op afstand en digitaal gedaan worden en dat maakte de acceptatie van de inzet van zaken als slimme sensoren in huis of zorghorloges om de pols veel groter. Maar inmiddels, vier jaar later, is de inzet van dit soort hulpmiddelen het nieuwe normaal geworden. Zo’n veertig procent van alle cliënten neemt iets uit ons aanbod van Virtuele Thuiszorg in huis.’

Dienstverlening

Virtuele Thuiszorg werkt als volgt. Het bedrijf Mobile Care heeft een breed scala aan toepassingen voor digitale hulpmiddelen in bezit. Lelie zorggroep betaalt Mobile Care een vast bedrag per cliënt waarvoor deze één of meerdere van deze toepassingen kan gebruiken. Dat kost de cliënt niets extra’s. De wijkverpleegkundige indiceert en bepaalt samen met de zorgontvanger of een instrument ingezet kan worden. Ebbers: ‘Het fijne aan deze dienstverlening is dat je als innovatiemanager niet zelf constant alle technologische ontwikkelingen in de gaten hoeft te houden. Mobile Care valideert en test alles wat het toevoegt aan hun bestaande pakket van zorgtechnologieën. Het betekent ook dat wij als Lelie zorggroep niet de eigenaar zijn van de hardware, de fysieke spullen. Dus we hoeven niet bij storingen, installaties of andere problemen te handelen met allerlei verschillende leveranciers. Het enige wat wij hoeven te doen naast betalen is af en toe feedback geven aan Mobile Care over hoe het een en ander functioneert. En vragen om bepaalde dingen aan te passen, dan wel toe te voegen aan het pakket.’

Preventie

De preventie van fysieke zorg die de Virtuele Thuiszorg oplevert, valt goed in cijfers uit te drukken. Ebbers: ‘Met hetzelfde aantal FTE’s kunnen we nu twaalf procent meer cliënten helpen. Bij een deel van de cliënten hoeft de zorgmedewerker nog maar één keer in de week langs te komen in plaats van iedere dag.’ De preventieve arbeidsbesparing is dus aanzienlijk en daarmee zijn de kosten van het pakket ook ruimschoots gedekt. Maar Ebbers ziet daarnaast nog meer preventie gebeuren in bredere zin. ‘De meetgegevens van de wearables die cliënten dragen zoals bloeddruk- of glucosemeters kunnen direct naar de huisarts gestuurd worden. Die kan trends ontdekken als de waarden de verkeerde kant op gaan en zo erger voorkomen. Bovendien krijg je met een aantal tools mensen ook weer in beweging. Met een online beweegprogramma kun je de spierkracht weer opbouwen bij cliënten en dat werkt dan bijvoorbeeld weer als valpreventie en dergelijke.’ 

Acceptatie

De ene thuiszorgcliënt is natuurlijk de andere niet en sommige mensen vinden het heel prettig om zelfstandiger te zijn en zelf medicijndispensers te bedienen terwijl anderen niet zo goed met dit soort apparaten om kunnen gaan. ‘We merken dat het percentage cliënten dat wél iets van het pakket wil gebruiken nu een beetje blijft hangen rondom de veertig procent. Dat blijkt wel ongeveer het maximale te zijn. Iedereen mag natuurlijk wat aanvragen om te testen en als het dan toch niet werkt retourneren we het. Ik denk dat het gebruik vergroot kan worden door een nieuwe generatie cliënten en veranderingen in het pakket.' 

Zorgprofessionals zijn er blij mee volgens Ebbers. ‘We hebben hiervoor binnen het team 'kartrekkers' aangesteld. Dat is iemand die uitgebreid getraind is, het team getraind heeft en aanspreekpunt blijft bij vragen of knelpunten en input geeft voor ontwikkelingen. We hebben wel gezien dat bij een enthousiaste kartrekker het team ook snel enthousiast wordt. Maar de werkdruk neemt alleen maar verder toe dus het collega's verwelkomen alles wat die druk enigszins kan verlichten.’

Domeinoverstijgend

Als Ebbers tenslotte nog wordt gevraagd wat ze in de toekomst zou willen zien voor Virtuele thuiszorg, noemt ze uitbreiding naar het sociaal domein. ‘Dit artikel gaat natuurlijk over de preventieve werking. Ik denk dat als deze technologieën eerder bij mensen worden ingezet, al vanuit de Wmo of in het sociale domein, de preventieve werking nog groter zou zijn. Want dan ben je er eerder bij en voorkom je mogelijk verergering van aandoeningen en klachten en behoefte aan professionele zorg.’